3A Sınıfı

Konu: 3A Sınıfı C.tesi Eyl. 04, 2010 9:21 pm

Garip bir yılın ilk günü. Sabah daha derse girmeden kavgalar olmuş, tehditler edilmiş, sinirler gerilmişti. Şimdi de benim sinirlerim gergin. Yeni bir İngilizce öğretmeni gelecekmiş. Aslında umurumda olmaz ama bana İngiltere’yi hatırlatan hiçbir şeyden hoşlanmıyorum. Camın kenarında oturmanın yararından faydalanarak dışarı baktım. Sınıf her zamanki gibi gürültülüydü. Öğretmeninde olmaması onlar için güzel bir şeydi. Bir ara fısıldamaları duydum. “Duyduğuma göre öğretmen çok yakışıklıymış. Uzun boyluymuş.” Kızların kıkırdamalarıyla dikkatini dışarı verdim. Ders saati olduğu için bahçe boştu. Birden kapının açıldığını hissettim. Sınıf yavaş yavaş sessizliğe bürünürken, başımı gelen kişiye çevirdim. “Bakalım nasıl bir ders olacak?”

Konu: Geri: 3A Sınıfı C.tesi Eyl. 04, 2010 10:16 pm

Yeni bir yer, yeni bir okul, yeni bir gün. Her şey yeniydi şu saniyelerde. Ben bile. Buranın yeni öğretmeniydim. Hakkımda çıkarılan dedikodular o kadar hızlı yayılmıştı ki okulda, koridordan dersliğe gidene kadar parmakla gösterilmiştim resmen. Yeniden fark edilmek sandığım kadar kötü değildi tabii, birkaç güne onların da alıştığı hoca olacaktım nasılsa. Beni gören kız öğrenciler kendi arasında kıkır kıkır gülüyor çoğunun yüzü kızarıyordu. Yakışıklı bir yüzüm olduğu kelimelerini duyuyordum. Her ne kadar fısıldama olsa da biraz bilinçli bir payla duyabileceğim şekilde söylüyorlardı. Yaşadığım yıl sayısına göre yüzüm bir hayli genç görünüşlüydü. Yani etraftaki her şey farklı ve yeniydi, hayatim hariç. Bir süre önce saymayı bıraktığım, hızlı akmasına rağmen geçmeyen yıllar bu hayati değişmez kılmıştı, büyük bir sonsuzluk sürecesine.

Yavaşça kapıyı açtım. Sınıf gerçekten çeşit doluydu. İnekler vardı, hayati sırf ders sayan, belalılar vardı, hayatlarına değer vermeyen. Bir sürü kız öğrenci ben girer girmez garip sesler çıkarmaya ve gülüşmeye başladı. Bu kızların çoğu, hocaları elde etmek için iğrenç yöntemlere başvururdu bazıları da fazla saftı. Erkeklerinde çoğu bana sinir olmuşlardı, fazla sert yapılıları, fazla ince olanlarda vardı tabii ki.

Evet çocuklar. Derse başlayalım. Kitaplarınızın 35. sayfasını açın.

Burada, aynı ben, öğretmenlik yapmaya gelmiştim. Uzun süredir kaldığım İngiltere’den ayrılmıştım. Oranın dili benim ana dilim gibi olmuştu, kökenim çok daha eskilere dayansa da şimdiden birçok ana dilim var diyebilirdim. İngilizce’yi benimseyen yapım ve insanlara göre fazla uzun süren yaşamım ile her türlü konu hakkında kendimi geliştirebilirdim. Yöneldiğim yer müzik ve dil olmuştu, hep değişen bir yapısı olan bu iki dal. Şimdi de kendimi Japonya’da bulmuştum. Açıkçası Japoncam olmadığı için şimdilik zorluk çekiyor olsam da eminim bu dili de kısa bir sürede öğrenirdim.

Konu: Geri: 3A Sınıfı C.tesi Eyl. 04, 2010 10:28 pm

Evet çocuklar. Derse başlayalım. Kitaplarınızın 35. sayfasını açın.

Parmaklarım sayfaları ustalıkla çevirirken, yeni gelen öğretmeni inceliyordum bir yandan da. Tabi onu görür görmez anlamıştım kızların neden kıkırdadığını. Derin bir iç çekip kaşlarımı çatmamaya çalıştım. Öğretmenden tuhaf bir hava yayılıyordu. Garip! Evet, bunu tarif edebilecek tek kelime garipti. Bakışlarımın donuklaştırdım. Bunu kolaylıkla yapabilirdim. Böylelikle insanlar beynimden zorum var sanıp benden kolay uzaklaşırdı. Bunu çoğunlukla sınıfta kullanırdım. Bakışlarım tekrar cama doğru kayarken birden dikkat etmediğim bir şey aklıma geldi. İngiliz aksanı.
“Kahretsin.” Dedim kendi kendime. Asla kaçış yoktu doğduğum yerden.
Bu düşüncelerden beni arkamdaki kızın bir şeyler sorması çıkardı.
“Kalemini verir misin?”
Ona bir kalem uzattım sıkıntıyla. Amacım tekrar cama dönüp, sınıfın sıkıntılı havasından uzaklaşmaktı.

Konu: Geri: 3A Sınıfı C.tesi Eyl. 04, 2010 10:59 pm

Tüm öğrenciler harıl harıl sayfayı aça dursun, ben boş durmamış ve o konu hakkındaki genel bilgileri tahtaya yazmıştım. Evet, dile özel bir ilgim vardı. İngiltere’de de İngilizce öğretirdim. Tabii ki buradaki ders onlardan farklıydı, burada daha çok ilkokul öğrencisi seviyesinde bir ders veriyordum. Zaten Japonca bilmemem işleri daha zorlaştırıyordu. İyi sınıfa düşmüş olmama rağmen –zaten bu nedenle Japonca hiç konuşulmasın diye beni bu sınıfa vermişlerdi- Çoğu dediklerimi tekrarlıyordum, buna rağmen çoğu çocuk ne dediğimi anlamakta zorluk çekiyor, bir de üstüne Japonca konuştuklarında hiç anlayamıyordum. Yine de uzun süredir yaşadığım İngiltere bana nasıl bir İngiliz beyefendisi olmam gerektiğini öğretirken, gayet disiplinli ve sert tarafım ortaya çıkmıştı. Bu sınıfta da dominant bendim öğrenciler değil.

Bir grup arkada kendi aralarında konuşmaya başlamıştı, diyorum ya işin kötüsü tek kelime anlayamıyordum. Ama sert öğretmen yapımla bir bakış fırlattım, bir kaçı sustu. Daha sonrada o konuşmayı seven gruba, 1000 kelimelik bir ekstra ödev verdim. Ne diyebilirim. Ben iyi bir öğretmenim.

Ekstra ödevi duyan sınıf tamamıyla sessizliğe kaldı, Her zamanki gibi eğer gözlerinin önünde biri asılırsa, bu onlara ders olur mantığıyla. Tek tek öğrencileri gözden geçirdim. İsim ezberlemek bana zor geliyordu, özelliklede aksanına ve yazılışına hiç alışkın olmadığım bir dil olan Japonca da. O nedenle isim listesine hiç bakmamıştım. Ama öğrencileri tiplerinden hatırlayabilirdim. Sınıflarının ismini bilmem yeterdi bunun için. Gözden geçirirken, onların yüzlerini, tenlerine ve ayrıt edici özelliklerine bakıyordum.

Arkadan bir kız öğrencinin sesini duydum, hızlıca o yöne baktım. Konuşmanın devamı gelmemişti anlaşılan bir şey istemişti. Oraya doğru yavaş adımlarla yürürken yüzüme de sahte bir sırıtış yerleştirdim sahte olduğu kadar sevimliydi de. Kız öğrenciler buna bayılırdı, hatta bazı erkek öğrencilerde. Az önce konuşmuş kız bana bakıp gülümsedi saf bir şekilde. Tahtaya doğru ilerlerken onun önündeki erkek öğrencinin, derse ilgisiz bir şekilde soğuk bir tavırla pencereyi seyrettiğini gördüm. Elimi yavaşça omzuna koyarak sarstım.

"Manzara güzelse bize de anlatın Mister."

Konu: Geri: 3A Sınıfı C.tesi Eyl. 04, 2010 11:13 pm

Omzumdaki elle irkildim. Hocanın yanımda olduğunu anlayamadan sesini duydum:

"Manzara güzelse bize de anlatın Mister."

Başımı çevirip ona baktım. Ayakta durası yüzünden kafamı kaldırmıştım. Bu sırada tüm sınıfın ilgiyle bizi izlediklerini gördüm. E tabi İngilizceyi anlamıyorlardı. Bu yüzden dersin kaynaması hoşlarına gitmişti. Az önceki faciayı gördükten sonra derste daha bir sıkılır olmuştum. İngilizceyi bildiğimi söylemek istedim hocanın yüzüne. Ama dersin verdiği sıkıntıyla birlikte umursamadan başımı dışarı çevirdim. Derin bir nefes alıp gördüklerimi İngiliz aksanıyla anlatmaya başladım. Sakin sesim sınıfta yankılanmıştı.
Sözlerimi bitirdikten sonra, tekrar öğretmene döndüm. Kendini beğenmiş bir bakış atmıyordum yalnızca beni dışarı göndermesini umuyordum. Belki bir kenara çekilip flüt çalabilirdim.

Konu: Geri: 3A Sınıfı C.tesi Eyl. 04, 2010 11:36 pm

Buz mavisi gözleri ile anlamsız bir bakış attı bana. Tipinden zaten pek de Japon olmadığını söyleyebilirdim. Çok düzgün bir İngilizce ile konuşmaya başladı. Hayır, bu sadece güzel yahut düzgün bir İngilizce değildi, bu aksanlı bir konuşmaydı. Bahsettiğim aksan kırk bir Japonca İngilizcesi de değildi. İngiliz aksanıydı konuşması. Demek ki kökeni İngiltere olan biri daha vardi bu sınıfta. Yüzümde ki sırıtmayı silmeme gerek kalmamıştı, aksine bu beni memnun etmişti. Yine de kendine fazla güveniyordu, birçok gramer hatası dolmuştu konuşması. Kelimeleri ağzında yuvarlıyor ve noktalama işaretlerini de hiç takmıyordu. En sonun da boş bakan gözlerle bana döndü, anlaşılan bu dersten çıkmak istiyordu, zaten bildiği bir şey olduğunu düşünmüş ve derse girmeden de geçerim havası takınmıştı.

“Mükemmel, madem İngilizsiniz, ders anlatım konusunda bana yardım edebilirsiniz Mister.“

Onun beklediği gibi dersten çıkarmamış olmam onu hayal kırıklığına uğratmış olmalıydı, fakat bu çocukta o soğuk tavırlarda farklı bir şeyler hissetmiştim sonunda. Bu çocukta çok daha farklı bir aura vardı. Tam benim sevebileceğim türden bir şey, sınıfta olmamıza rağmen ağız sulanmadan edemedim. Masama otururken yeniden şu buz bakışlı çocuğa döndüm. İlginç olacaktı. Listeye şöyle bir göz atim ve soyadını gördüm.

“Evet, Mister Rutherford, otuz altıncı sayfadaki kelimeleri bize telaffuz eder misiniz? Belki bu şekilde derse ilginiz biraz daha artar.”

Konu: Geri: 3A Sınıfı C.tesi Eyl. 04, 2010 11:51 pm

“Mükemmel, madem İngilizsiniz, ders anlatım konusunda bana yardım edebilirsiniz Mister.“

Ha? Ders anlatmak mı? Delirdi mi bu? Sıkıntıyla ve umutla tekrar camdan baktım. Neden beni göndermiyor? Herkes daha mutlu olabilirdi.

“Evet, Mister Rutherford, otuz altıncı sayfadaki kelimeleri bize telaffuz eder misiniz? Belki bu şekilde derse ilginiz biraz daha artar.”

Derse ilgim artarmış! Az daha onun taklidini yapacaktım. Açılan ağzımı hızla kaparken, elimle alnımı ovuşturdum. Flüt çalma hayalim aynı daldaki kuş gibi uçup gitmişti.

Kitaba baktım. Hala otuz beşinci sayfada duruyordu. İki parmağımla sayfayı çevirirken, belki dışarı gönderir diye umutla baktım. Ama yerine gittiği için bakışlarımı gören yoktu. Derin bir nefes verdim.

Sayfada bir sürü okunabilecek yer vardı. Hangisi olduğunu çözmek için bakınırken arkamdaki kız parmağıyla gösterdi. Sağ ol demedim ama anladığını umdum. Hocanın okumamı istediği yerleri okumaya başladım fakat kendi sesimi duyunca şaşırmıştım.
İngiliz aksanım tuhaflaşmış gibiydi. Gurur duyduğum bir şeydi bu. Şimdi ise, bir Japon ve İngiliz karışımı bir şey konuşuyordum. Son kelimelere doğru sesim kısıldı ve kendime lanet okudum.

Konu: Geri: 3A Sınıfı Paz Eyl. 05, 2010 12:45 am

Bu garipleşmiş aksan da neyin nesiydi şimdi? Belki de Japonya’da sandığından fazla uzun süre kalmıştı. Hayır, büyük ihtimalle bilerek yapıyordu, derste ona fazla takmayayım diye. Son kelimesini duymakta ben bile zorlanmıştım. Resmen fısıltıya dönmüştü. Bir öğretmenle inatlaşmak pek de iyi bir şey değildir öğrencilik hayatında. Bu öğrenciye taktığımdan değil, ben herkese sert davranırdım. Öğrenciye takma olayına inan biri değildim, ama bu çocukta kesinlikle farklı bir şeyler vardı.

“Mister Rutherford, aklınıza bir şey geldiyse lütfen bizle paylaşın. Eğer öyle değilse, lütfen derse ilginizi toparlayın artik.”

Sert bir bakış fırlattım ona. Onun denizi andıran mavi gözlerine karşı benim ateş gibi kızıl gözlerim. Rengi iyice açılmış olmalıydı fazlasıyla ilgilenmiştim bu çocukla. Göz göze gelmemizle bile onun ruhunu okuyabiliyordum. İçten içe beni sevmiyordu, ama meraklanıyordu. Arkadan gelen bir ses ile ona olan dikkatim dağıldı. Bir genç sorun çıkarmaya çalışıyor gibiydi. Önde duran gözlüklü bir tipi dürtüklüyordu.

“Hey, sen… Müdürün odasına gidiyorsun doğruca!”

İngilizceleri kötü olabilirdi ama bunu kesinlikle anlamıştı. Yerinden isteksizce kalktı, bana tip tip bakışlar atarken. Yaşıtlarına göre bir hayli iri sayılırdı. Bir an bana da diklenecek sandım. Hele bir denesin… İnsanlara göre daha hızlı ve güçlü yapım sayesinde gömleğinden tuttum sertçe, kapıya doğru sürüklerdim. Genç korkmuş olacak ki koridordan sonra, ortamdan uzaklaştı. Hayretler içinde bana bakan elliye yakin göze gülümsedim, az önceki gibi sahte ama masum.

“Evet, nerede kalmıştık, Mister Rutherford, lütfen okumaya devam edin.”

Konu: Geri: 3A Sınıfı Paz Eyl. 05, 2010 12:55 am

“Mister Rutherford, aklınıza bir şey geldiyse lütfen bizle paylaşın. Eğer öyle değilse, lütfen derse ilginizi toparlayın artik.”

Gerçekten de kızmaya başlamıştım. Ne yani sınıfta başka öğrenci yok muydu? Takan hocalardan hiç hoşlanmam. Özelliklede takılan kişi bensem...

“Hey, sen… Müdürün odasına gidiyorsun doğruca!”

Eh! Çocuk beni kurtarmış oldu galiba. Anlaşılan bu hocayla tüm sene işimiz var. Herkese böyle davranırsa birkaç hafta sonra sıralara ders veriyor olacak. Birde çocuğu gönderdikten sonra gülümsedi. Sahtekâr!

“Evet, nerede kalmıştık, Mister Rutherford, lütfen okumaya devam edin.”

Evet, anlaşılan kurtulamamıştım. Suratım asıldı. İç çekip önümdeki kitaba baktım. Okumaktan yorulmuştum. Bu kadar fazla konuşmaya alışkın değilim. Sınıftaki öğrencilerin bazılarının bu sesimi ilk duyuşları! Tuhaftır ama hoşuma gitti ve sırıttım. Sonra toparlanmayı düşünürken, tüm sınıfın kurtarıcısı zil bütün ihtişamıyla çaldı. Rahatlayıp arkama yaslandım. Gerindim ve çantama uzanıp flütümü aramaya koyuldum.

Konu: Geri: 3A Sınıfı Paz Eyl. 05, 2010 10:53 pm

Sesini bize lütfetti sonunda, diye düşündüm. Çok konuşmayı sevmiyordu. Anlaşılan tüm dik başlı yapısına rağmen yine de çekingen biriydi. Tıpkı sahneye pek çıkmayı sevmeyen tipler gibi. Böylesine çelişkili bir yapısı olması daha da hoşuma gidiyordu. Kırıklı çıkmasına rağmen, tınısı mükemmel olan sesi, aynı zamanda iyi bir şarkıcı olabileceğini de gösterirdi. Dil kadar sevdiğim bir şeydi müzik. Çoğu enstrüman hakkında az çok bilgiliydim. Çoğu derken sadece günümüzde bulunanlar değil, cam armonikası gibi eski aletleri de çaldım ben. Güzel bir sese de asla hayır diyemezdim, özellikle attığı çığlıkları dinlemek için sabırsızlandığım birinden bahsediyorsak.

Gürültülü ve tonsuz, bu hem gençleri memnun eden hem de bazı zamanlarda sevindirmeyenin sesiydi, okul zili. Elbet şu anda çoğu mutluydu bu bir dersin bitişiydi, istedikleri gibi dişari çıkıp özgür olabilecekleri anlamına geliyordu bu. O otoriteyi sadece derste hissederlerdi, bu zil çalıp son verdikten itibaren, sanki birer öğrenci olmazlardı artik, bir başka, ayni tonla olmasına rağmen onlara daha tatsız gelen zil çalana kadar.

“İşlediğimiz konun alıştırmalarını yapmayı unutmayın!”

Çoğu mızmızlandı. Daha ilk dersimden tanışma faslını geçip direk ders işlemem bir yana şimdi de ödev veriyordum. Böyle olması daha iyiydi. Her zaman sevimsiz hoca tavırlarında olmayı sevmiştim zaten, eskiden birde cezalandırırdık öğrencileri, en küçük davranışlarında. Şimdi daha hafiflemiş bir okul düzeni var. Masama gidip eşyalarımı toplarken, çıkmadan önce bana dik bakışlarını fırlatan Mister Rutherford anlaşılan bu yeni öğretmeni sevmeyenler arasına girmişti çoktan. Onu en huzursuz eden şeyi yapmıştım zaten derste, toplum arasında konuşma zorunluluğunda bırakmıştım onu. Hızlıca çıktıktan saniye sonra ben de çıktım, ne olacak düşüncesiyle değildi, sadece nereye gittiğini öğrenmek istiyorum. Zaten hiçbir zaman bu düşüncede olmamıştım, sadece yaşamıştım hep. Anı yaşamıştım çünkü zaten hiçbir zaman bir geleceğim olmamıştı, olamazdı da.

» 2-B Sınıfı
» Felsefe Sınıfı