Rp - Tsukimori Keichi&Leonardo Hawkins

Yorucu bir günün ardından biraz soluklanmak için dışarı çıktım. Dışarısı dondurucu soğuktu. Gerçi soğuk beni hiçbir zaman etkilemezdi. Ben genelde kar yağarken bile dışarıya üzerimde ince beyaz bir gömlekle çıkardım. Buna beni dışarıdan görenler ne kadar şaşırıpta Ağızları bir karış açık bir şekilde üşüyüp üşümediğimi sorsalar bile ben gene o her zamanki sakinliğimle olumsuz anlamda başımı sallamakla yetinirdim. İşte yine böyle dondurucu bir soğukta üzerimde beyaz bir gömlek dışarıda yürüyordum. Ayrıca hiçbir zaman üzerimden çıkarmadığım kırmızı kıravatım ve gözlerimde gözlüğüm vardı. Yürürken önünden her zaman geçtiğim ama hiçbir zaman önemsemediğim şu bar gözüme çarptı. Barın üzerinde renkli ışıklarla Nighmare yazıyordu. N ve M harfi biraz sönüktü yanlız. Böyle bir ayrıntı birçok insan için önemsiz olabilir ama benim için oldukça önemliydi. Ne de olsa simetri hastalığı vardı bende. Böyle şeylere hiç dayanamazdım. Bu yüzden barın önünden geçip gidecekken barın camekanının ardından onu gördüm. Bu hayatımda gördüğüm en güzel erkeklerden biriydi. Uzun altın sarısı saçları ve açık buz mavisi gözleri vardı. Sanırım ona doğru baktığımı anlamamıştı. Anlamış da olabilirdi gerçi pek emin değildim. Yavaşça kapıyı itip içeri girdim. Bar temizdi ancak kesinlikle simetri hastalığı olan birine göre dizayn edilmemişti. Bu hastalık beni çıldırtıyordu. Öyle ki içimden bütün sandalyeleri ve masaları düzeltmek geldi. Ellerim titremeye ve terlemeye başladım. Böyle bir ortamda ne kadar kalabilirdim ki. Yavaşça içimden gittiğim psikoloğun sözlerini geçirdim.
'Bunu yapabilirim bu hastalığı yenebilirim.'
dedim içimden ve yürümeye koyuldum. Etraftaki uyumsuzluklara dikkat etmemeye çalışıyordum. Yürürken bir kız bana çarptı. Bu beklemediğim bir anda gelen kız yüzünden az da olsa dengem bozuldu. Kız bana yanlışlıkla mı çarpmıştı yoksa bunu kasıtlı olarak mı yapmıştı. Bilmiyordum tek isteğim o barın önünde gördüğüm sarı saçlı güzel adamı bulabilmekti. Kız bana doğru yapmacık olduğunu düşündüğüm bir sırıtışla dans etmeyi teklif etti. Sanırım yapmacık olduğunu düşündüğüm bu sırıtışı o seksi buluyordu. Ben de ona yapmacık bir sırıtış yöndererek reddettim. O da hemen yanımdan gitti tabi reddedilmekten hoşlanmamıştı. Görünüşüne bakılarak pek de reddedilebilecek bir kız olmadığı anlaşılıyordu zaten. Ama ben kızlarla ilgilenmezdim kendine yanlış adam bulmuştu dansa kaldırmak için. Yavaşça barın önene gidip oradaki beyaz sandalyalere oturdum. Bardaki sandalyelerin diğer sandalyelerden farklı renkte olması da beni çıldırtmıyor değildi. Ancak bu son derece rahatsız sandalyelerden birine oturdum işte. Genç yaklaşık on altı yaşlarında bir barmen yanıma geldi ve ne içmek istediğimi sordu. Gözlerinden kendine dertleşmek için birini aradağı belli oluyordu. Ancak ben onla konuşmak istemiyordum. Tek istediğim içkimi alıp şu kapıda gördüğüm oğlanı bulmaktı.
'İki kadeh votka.'
dedim barmen çocuğa kesin ve net ir sesle. Yalvarır gözlerle bana bir daha baktı belli ki dertleşmeye fazlasıyla ihtiyacı vardı. Bense ona sert bakışlarla cevap verdim. O da başını öne eğerek
'Peki efendim.'
dedi bana. Bu acılı sesinden dolayı normal bir insan olsa ona acır hemen bahşiş bırakırdı ancak ben normal bir insan değildim anlaşılan. Bende herhangi bir acıma duygusu yoktu çok soğuktum. Etrafa bakınırken sonunda onu bulmayı başardım. Yanında irice esmer bir adamla oturuyordu. Adam fena sayılmazdı ama ben kesinlikle ondan daha yakışıklıydım. Zaten o da bu damın yanında sıkılmışa benziyordu. Öyle ki içkiyi tek yudumda bitirmişti.
'Vay be.'
dedim içimden.
'Bu içkiyi ne kadar da kolay bir şekilde bitirdi hemen'
Benim gibi içki içmesini seviyor olmalıydı. Ya da yanındaki adam fazlasıyla sıkmıştı onu o da olabilirdi. Gülümsedim. Yanındaki adamın onun gibi güzel birini sıkması benim işime gelirdi. Barmen sert bir şekilde bardağı çarparak masaya koydu. Bu hareketinden hoşlanmamıştım ancak bir şey söylemedim. Barmenle uğraşacak zamanım yoktu benim. Bu sırada yanındaki adam kalkmış elinde telefonla bir yere gidiyordu. İçimden yaşasın diye bağırmak geldi. Sonunda adamdan kurtulmuştu. O da beni fark etmiş olmalıydı çünkü biraz önce bana baktığına yemin edebilirdim. Ben de ona bakarak hafifçe gülümsedim. Yanına gidip gitmemek arasında kalmıştım. Nede olsa yanındaki adam tekrar gelebilirdi. Sonra tereddüt etmekten vazgeçerek yanına doğru gitmek için ayağa kalktım.

Ayağa kalktım ve onun masasını izlemeye koyuldum. Tek amacım şu yanındaki iriyarı esmer adamın gitmesiydi. Gerekirse o esmer adamla kavga da ederdim ancak buna gerek yoktu. Zaten bir süre telefonla konuştuktan sonra çıkışa yönelmeye başlamıştı bile. İçimden
'Bu saf adam bu kadar güzel bir çocuğu bırakıp da nereye gidiyor.'
diye düşündüm. Eğer ben onun yerinde olsaydım ne kadar acil bir işim çıkarsa çıksın onun kadar güzel birini orada tek başına bırakıp gitmezdim. Çünkü onun kadar güzel sarı saçları ve buz mavisi gözleri olan biri hemen kapılırdı. Hele de içtiği içki miktarına bakılırsa. İnsanın dikkatini çekmemesi imkansızdı. Şimdiden sert bir kokteylden üç kadeh almıştı bile. Hala yerinde durabiliyor olması bile içkiye ne kadar dayanıklı olduğunu gösterirdi ve onu bırakıp giden şu iri kıyımı ne kadar önemsediğini. Onu önemsiyor olmalıydı ki onun gidişinden sonra içmeye başlamıştı. Ama nedense yüzü pek de üzülmüş gibi durmuyordu. Canı sıkılmış olabilirdi ama şimdiden kendisine bu gecelik birini arıyor gibi görünüyordu. Bu gecelik biri mi? Sanırım onun bu gecelik kavalyesi ben olacaktım. Tabi bunu o da isterse. Gidip ona sormazsam bilemezdim değil mi? Etraftakileri ite kaka en sonunda onun yanına varmayı başardım. Bir anda bu bar ne kadar da çok dolmuştu böyle. Üstelik insanlar sarhoş olmaya da başlamıştı ki herkes yere düşmeye kadınlar ise sahneye çıkıp seksice dans etmeye başlamışlardı. Birçok erkek de onların arkasından tabi. Ne var ki kadınlara ne kadar saygı duysam da onlarla beraber olma fikri bana hiçbir zaman cazip gelmemişti. Bu sanırım onlara duyduğum yüksek saygıdan dolayı da olabilirdi. Neyse, genel olarak kadınlardan hoşlanmıyordum işte. Hayatıma birçok kadın girmişti ve hepsinden de hiç tat almamıştım. Olmamıştı bende bir sorun vardı. Psikologum bile buna bir çözüm bulamamıştı beni olduğum halde bırakmıştı.Sonunda ite kaka onun yanına varmıştım işte. Sandalyeye baktım ve tam o malum soruyu soracakken o beni susturdu. Leb demeden leblebi anlamak tam bu an için kullanılacak bir söz olmalıydı. Çünkü o da bana boşalan sandalyeyi göstererek;
'Sorma bile.'
dedi. Yanına geldiğimde ilk söylediği sözün bu olması beni şaşırtmıştı. Bir an duraksadıktan sonra hemen yanına oturdum. Böyle bir fırsatı kaçırmamam gerekirdi. Yanına oturunca yüz ifadesine dikkatle baktım. Kızarmasını ya da utanmasını beklerdim ancak hiç de beklediğim gibi olmamıştı. Aksine oldukça sakin görünüyordu. Bana eve götürüp bu geceyi geçirip eğleneceği biriymişim gibi bakıyordu. Yanına oturduğumda bana kısa ve net bir şekilde
'İsim'
dedi. Anlaşılan aceleci biriydi. Tanışma işini geçip hemen sevişmeye geçmek istiyordu. Bu bana uyardı ama biraz konuşmaktan da bir sorun çıkmazdı.
'Adım Oswald ancak ben Oswald adını hiç sevmem. Bu yüzden sen bana Tex dersen sevinirim ama yine de sen bilirsin.'
dedim. Oswald tanrının kuralları anlamına geliyordu ve çok ciddi bir kelimeydi. Çok resmi bir kelime. Bu gece için böyle Oswald adını kullanmak yersizdi. Tex daha manalı ve söylenmesi daha kolaydı.
'Peki senin adın ne?'
diye sordum. Onun beni aşırı romantik ya da sıkıcı bulmasını istemiyordum. Bu yüzden basit bir başlangıç yapmıştım. Çekici olmaya çalışmak benim gibi biri için bile zordu. Sigara krizim tutmak üzereydi bu yüzden cebimden bir sigara çıkardım ve öbür cebimden çıkardığım çakmakla sigaramı yaktım. Yanımdaki güzelliğe dönerek;
'İster misin? Umarım sigaradan rahatsız olmazsın.'
dedim. Cidden sigara dumanından rahatsız olmayacağını umuyordum çünkü sigara dumanından rahatsız olacak birine benzemiyordu.

Sigara dumanını yavaşça içime çektim. Sonra yavaşça dışarı verdim. Bir yandan sigara dumanı izlerken bir yandan da göz ucuyla ona baktım. Sarhoş olmuşa benziyordu. Tabi bu kadar alkol tükettikten sonra sarhoş olması normaldi. Aslında bu zamana kadar yere yığılmamasına bile hayret etmiştim. Anlaşılan o da benim gibi güçlü bir bünyeye sahipti. Ancak benim kadar olamazdı. Gülümsedim. Yüzüme çekici olduğu kadar pis bir sırıtış yerleşti. Sarhoş olduğuna mutlu olmuştum sanki.Sonra o pis sırıtışı hemen yüzümden sildim. Böyle şeyler düşünmemem gerekirdi. Hemen boğazımı temizlemeye çalışır gibi bir ses çıkararak ciddileştim. Ona bakıp onu dinlemeyi sürdürdüm. Hala sigara ile ilgili sorunun cevabını bekliyordum. O ise bana omuz silkerek;
"Kullanmıyorum. Bir şeylere bağımlı olmak... Pek bana göre değil."
dedi. Bu basit bir cümle gibi görünse de benim için çok büyük bir anlamı vardı. Bağımlı olmak ya da bağımlılık ona göre bir şey değildi. Tek gecelik bir ilişki arıyor olmalıydı her halinden öyle anlaşılıyordu. Ancak içimden bir ses benden hoşlandığını söylüyordu. Az da olsa benden hoşlandığını. Hem daha onunla yeni tanışmıştım bağlılıktan konuşmak anlamsızdı. Ben da başımı sallayarak yanıt verdim ona. İnsanlara çabuk bağlanan tiplere benzemiyordu. Sigara içmemden rahatsız olmaması iyiydi. Konuşmaya devam etmesini istiyordum bu yüzden meraklı gözlerle suratına baktım. O da kouşmaya devam etti.
“Keichi. Melezim, ismim bu yüzden Japonca.”
dedi o güzel ses tonuyla. Açıkçası bir Japon adı beklemiyordum bu yüzden şaşırmadım desem yalan olurdu sanırım. Daha çok adının Neil ya da Paula gibi bir ad olmasını bekliordum. Ancak Keichi de çok güzel bir addı. Bu ad ona çok uymuştu. Japon ırkından olması onun gözlerindeki hafif çekikliği ve o pürüssüz teninin sarımsı beyazımsı rengini açıklardı. Zaten sarı saçlarıyla mükemmel bir uyum sağlayan teni vardı. Ve gözleri. Gözlerine çok dikkatli bir şekilde bakıldığında o güzelim gözlerinin maviliğine dalıp gitmemek imkansızdı. Ne var ki ben bunu yapmayacaktın en azından şimdi. Her şeyi ona bırakmıştım onu zorlamak ya da aşırı romantizile sıkmak istemiyordum. Ben da romantik biri değildim zaten romantik olmayı beceremezdim. Tam ağzımı açıp ona iltifat edecekken gene şu geveze garson gelmişti. Sinir bozucu biri olmasına rağmen içkiye ihtiyacım vardı o yüzden bir bakıma gelmesi iyi olmuştu. Keichi garsona bir şeyler söylemeden önce bana döndü ve
“Denemek ister misin?”
dedi.
'Elbette'
diyerek gene o çekici ama bir o kadar da pis bir şeklde gülümsedim.
'Lütfen beyfendinin içtiğinden iki tane daha getirin.'
dedim. Garson uzaklaşırken Keichi bana;
“Az önce yanımdan ayrılan adamla ilgili bir açıklama yapmama ihtiyaç duymuyorsundur umarım. Ama ben senin olayını merak ediyorum. Yalnızdın? Yalnız mı geldin yoksa bir arkadaşı mı bekliyordun?”
diye sordu. Bu soru hoşuma gitmişti. Beni önemsiyor olduğunun göstergesiydi bu. Gülümsedim ve kolumu yavaşça onun omzuna doladım. Bunu olabildiğince yavaşça ve dikkatlice yapmıştım. Giden adamla ilgili soru sormak istemiyordum o adamı önemsemiyordum bile. Sakin bir şekilde;
'Hayır kimseyi beklemiyordum. Genelde barlara gitmeyi sevmem ve yanlız takılırım. Senin gibi birini arıyordum sadece. Senin gibi güzel ve benimle takılmak isteyecek birini.' dedim. Omzundan tutup onu kendime doğru çektim ve elimi yavaşça aşağı dğru kaydırdım. Beline geldiğinde durdum ve ona baktım.

Out: Gomenne, yılbaşı falan, evde değildim. Yazmaya yeni vakit buluyorum :/

Dudakları yüzünün iki yanında yukarı kıvrılırken kolunu boynuma doladı. Parfümünün kokusu ciğerlerime doluyor; bense sadece ifadesiz, belki de biraz şaşkın bir suratla ağır ağır nefes alarak ona bakıyordum. Hareketi beklenmedik gelmişti. Yakınlaşmamızın daha yavaş olacağını, onun ağırbaşlı biri olduğunu düşünmüştüm. Hem, ne gibi bir cümle bu hareketi yapmasını gerektirirdi ki? Seni bekliyordum mu? Yoksa o adam eski sevgilimdi ama artık sen olabilirsin mi? Seni takip ediyordum ve o adamı arayan bendim mi? Paranoyakça düşünceler, saçma kurgular ve alakasız bir sürü düşünce zihnimde kol geziyordu. Kendi düşüncelerimin içinden onun cevabını net olarak algılayabilmek, zihnime şimdiye dek hiç yapmadığı bir egzersiz gibi gelmişti. İçkimin içinde ne olduğunu iyiden iyiye merak eder olmuştum, viskiye bir şey karıştırılır mıydı ki zaten hiç?

"Hayır kimseyi beklemiyordum. Genelde barlara gitmeyi sevmem ve yalnız takılırım. Senin gibi birini arıyordum sadece. Senin gibi güzel ve benimle takılmak isteyecek birini."

Kelimeleri içime su serpse de bu yakın temas sayesinde aslında vücut ısım yavaş yavaş artıyordu. Tahmin ettiğim gibi, uzun süredir ilişkiye falan girmemiş olmak normale göre çok daha çabuk tahrik olmama sebep oluyordu. Beni kendine çekmesiyle nefesini yüzümde hissetmeye başladım. Üzerimde gezdirdiği eli inecekken belimde durdu ve baştan çıkartan bir gülümsemeyle yüzüme odaklandı. Nefes alışverişlerim iyice hızlanmıştı, gülümsemesine aynı şekilde karşılık vererek elimi şakaklarıyla çenesinin arasında gezdirdim. Gözlerimi dudaklarından ayırmayıp ona daha da yaklaştım.

“O halde, bulduğun kişi ben olduğum için şanslı sayılırım.” Bakışlarımı gözlerine çevirdim ve bel hizamdaki elini ima ederek devam ettim. “Bence burası fazla ileri gitmeye uygun bir yer değil.” Sesim sanki rahat durmamızı değil de, son derece müstehcen ve edepsiz bir şeyleri söylüyormuş gibi çıkıyordu. Ardından kelimelerimin aksine elimi çenesine koyarak dilimi dudaklarında gezdirdim. Hoşuna gidip gitmediğini bilmiyordum, kafam bir milyonken neyi nasıl yaptığımın farkında bile değildim zaten. Dilimi kullanmayı seviyordum ve bundan önce pek çok kişi de bundan memnuniyet duymuştu. Bu benim için konuşmak gibiydi, yürümek gibi. Ama beynime erişimimi pek çok konuda kısıtlayan alkol dokunuşlarımın da farklı olmasını sağlayacak mıydı? Sanmıyordum. Ve umursamıyordum. Gözlerimi kapattım ve onunla ilk öpücüğümüzü paylaşmanın tadını çıkardım. Kendimi hafifçe geri çekerek hızlıca nefes alıp verdim ve sandalyemden inip üzerine gittim. Masayı iterek düşürmek üzere olduğumun farkına üzerimdeki elini masayı tutmak için benden çektiğinde varmıştım. Aldırmadan yeniden yüzümü yüzüne gömdüm. Çevremizde bundan hoşlanmayacak insanlar olabilirdi, ama bu benim sorunum değildi. Sıcak dudaklarını hissettikçe daha fazla hissetmek, saçlarına dokundukça daha fazla dokunmak istiyordum. Ve ben sarhoştum, yapacağım her şeyin üzerini bu mazeretle perdeleyebilirdim. Zaten bunu istediğini bana o söylememiş miydi? O an için takılmaktan anladığım buydu. Gerçi belki de takılmak kelimesi ağzından çıkmamıştı bile ama asıl nokta da buydu ya, sarhoş olduğum sürece onu istediğim gibi anlamakta serbesttim.

Kollarımı omzuna attığımda önce ifadesiz bir şekilde baktı bana. Şaşırmıştı şaşırdığı her halinden belli oluyordu. Bu kadar şaşırmasını beklemiyordum açıkçası. Belki de daha yavaş bir şekilde gitmem gerekirdi. Onu çok mu sıkboğaz etmiştim. Yoksa seks manyağı biri izlenimini mi vermiştim ona. Bunu tam olarak bilmiyordum insan ilişkilerinde bir türlü iyi olamamıştım. İnsanları anlaması çok zor olduğu gibi yanımda oturan bu güzel adamı anlaması neredeyse imkansızdı benim için. Ellerimi onun beline indirip onu kendime çektiğimde o ince bedenini kendi bedenime doğru çektim. Bedeninin ısısı gittikçe artıyordu benim kollarımda. Nefes alış verişini hissedebiliyordum. Hızlıca nefes alıp veriyordu. Ben ise yavaş ama kesik kesik nefes alıyordum. Heyecanlıydım onun bana bu kadar yakın olması beni heyecanlandırmıştı. Ne zamandır böyle duygular hissetmiyordum ama bu içimdeki tatlı heyecan duygusu hoşuma gitmişti. Uzun zamandır aradığım bu duyguyu özlemiştim.Benim gülümsememe sıcacık sevimli bir gülümsemeyle karşılık verdi. Ardından Ilık bir el yüzüme dokundu ve yavaşça önce şakaklarıma sonra çeneme dokundu. Onun elinin yumuşaklığını hissettim. Uzun zaman önce aşkı ve zevki hissetmemiştim. Kalbim buz tutmuştu adeta ancak bu gün kalbimin buzları eriyordu galiba. Güzel gözleriyle dudaklarıma baktı ve güzl bir melodiyi andıran o incecik yumuşak sesiyle;
“O halde, bulduğun kişi ben olduğum için şanslı sayılırım.”
dedi. Bu söylenebilecek en güzel sözdü benim için. Bu sözüyle beni şu anki olduğumdan bile daha mutlu hissettirmişti.Gözlerine baktım ve gülümsedim. Bir yandan da onu dinliyordum.
“Bence burası fazla ileri gitmeye uygun bir yer değil.”
dedi. Bu cümleden ne ima etmek istediğini anlamamıştım. Durmamı istiyor değildi sanırım peki ama ne. Yoksa onu evime mi götürmemi istiyordu. Bu olabilirdi ne de olsa evim çok uzakta sayılmazdı. Çünkü seksi ve cezbedici bu ses tonuyla onu yatağa atmamı istiyor gibiydi. Ben de ona ona anlamlı ve edepsiz bir bakış fırlattım. Gülümsedim gene bir pislik gibi. Bu durumdan zevk alıyordum hem de fazlasıyla. Elini çeneme koydu ve bana yavaşça yaklaştı. Dilini dudaklarımda hissettim. Bu ıslak dokunuşla vücut ısım artmaya başladı. Kalbim durmuştu atmıyordu sanki. Davranışları ne kadar da dengesiz diye geçirdim içimden. Alkolün etkisiyle olmuş olmalıydı davranışındaki bu dengesizlikler. Ancak davranışları hoşuma gidiyordu her hareketiyle beni büyülüyordu. Gözlerini kapadı ve beni öptü. Ben de ihtaraslı bir öpücükle karşılık verdim ona. Dudaklarımız birbiri üzerinde kaydı ve dilimizi sürtük birbirine. Sandalyesinden ayağı kalktı ve bana doğru yanaştı. Bunu o kadar sert bir şekilde yapmıştı ki az kalsın masayı düşürüyordu. Elimi hafifçe ondan çekip düşmemesi için masayı tuttum. Ancak o masanın düşmesine aldırmadan o güzel yüzünü benim yüzüme doğru yaklaştırdı. Büyük ellerimle yanaklarından tutarak yüzünü kavradım. Aldığı alkol yüzünden yüzü hafifçe kızarmış gibiydi. Yüzünün bu hali hoşuma gitti. Ellerimle yanaklarından tutarak onun dudaklarını dudaklarımla birleştirdim. Yüzünü tuttum sanki onu sahiplenir gibi. Ama yumuşak bir şekilde tutuyordum yüzünü. Büyük bir aşk ve şehvetle öptüm onu dudaklarından bir kez daha. Öpüşmemiz bittiğinde ona sarıldım ve yumuşak ve baştan çıkartıcı bir sesle
'İyi ki seni bu barda görmüşüm. Çok güzelsin s...'dedim ve durdum. Cümlenin sonunu getirsem vereceği tepkiden dolayı yutkundum. Ne var ki tükürük boğazımda kalmıştı adeta. En sonunda tükürüğü yuttuğum da kendimden güç alarak boğuk belli belirsiz bir sesle
'Seni sevdim.'
diyebildim. Parmaklarımı saçlarının arasında gezindirdim. Saçları yumuşacıktı. Bir daha yüzünü tutum onu kendime çekerek onu bir kez daha öptüm.
out: önemli değil ya ben de dün yazamamştım zaten

Seni sevdim demiştim de neden seni seviyorum diyememiştim ki ona. Birine bağlanmaktan dolayı yaşadığım korku muydu bunun sebebi. Yoksa en son birine bağlandığımda aldığım neticeden dolayı mı böyle davranıyordum. Bilmiyordum ama bu iki kelime ağzımdan çıkmamıştı onun yerine kısık sesle söylediğim seni sevdim kelimelerinden başka bir şey çıkmamıştı ağzımdan. Onu öptüğümde eskisi gibi şehvetle karşılık vermiyordu artık bana. Bana kırılmış olduğu her halinden belliydi. Demek ki benim de onu sevmemi istiyordu. Bu güzeldi demek beni az da olsa önemsemişti. Belki de ilişkimiz bir geceden daha uzun sürecekti bunu kim bilebilirdi. Bu gerçeği bilmem bile beni mutlu etmişti. Öperken kendini çekti ve
'Sen...' ile başladığı cümlesini bitmeden onu kendime doğru bir daha çektim. Onu istiyordum benden ayrılmasını istemiyordum. Bu yüzden onu kendime çekip boynunu öptüm. Onu güçlü bir şekilde sarılmıştım. Ona bu şekilde sarılmamın tek nedeni onu kaybetmekten duyduğum korkuydu. Ne oluyordu bana? Gene mi aşık oluyordum yoksa. Bilemiyordum ama zamanla bu soruları açılığa kavuşturacağından emindim.
'Yani, şey...Ben'
dedi. Sesi çatallı geliyordu. Söylemek istemeyeceği bir şey söyleyecekmiş gibi çıkıyordu. Bu cümleyi söylesem mi söylemesem mi diye kendiyle çatışıyordu. Peki neydi söylemekten çekindiği bu şey. Belki de hayatta ilk kez kendimden şüphe ettim. Ona sevebileceği bir tip değildim belki ben. Onu tutuğum ellerimi hafiflettim. Tam o sırada incecik pek de emin gelmeyen bir sesle
'Ben.. Ben de ' dedi bana. Bunun anlamı neydi ki? O da beni sevmiş miydi yani. Hafifçe gülümsedim ona. Rahatlamıştım beni bırakmayacaktı en azından şimdilik. Onun yüzüne doğru bakarken bardakların masaya çarpmasıyla birlikte dikkatim dağıldı. Garson elindeki bardakları yere çarparak homurdanıyordu. İnsanların bizden şikayetçi olduklarını söylüyordu sanırım. Homurdanmalarını dinlemek istemiyordum ayrıca bardakları çarparak bizi bölmesinden hiç de hoşnut olmamıştım. Sinirlice yüzüne baktım garsonun. Ancak o şikayet etmeye devam ediyordu. İçkilerimiz hakkında da bir şeyler söylüyordu sanırım pahalı olduklarından bahsediyordu. Çenesini kapaması için eline yüklü bir miktarda para verdim. Ancak ne kadar olduğunun farkında bile olmayacak kadar aşktım. Normalde paramın hesabını çok iyi bilir ve parayı çok dikkatli kullanırdım ancak bu gün para umurumda bile değildi. Bu dünyada paradan daha değerli şeyler vardı. Yüklü bir miktarda parayı ona uzatmam çok etkili olmuştu ki garsonun birden o sinirli yüz ifadesi değişmiş yerine sırıtan mutlu bir adam gelmişti. Nazikçe eğilip;
'Teşekkür ederim efendim.'
diyerek toz olup gitti yanımızdan. Parayla değişen insanlardan nefret ederdim. Bu yüzden zengin olduğumu insanlardan saklar ve parayla gösteriş yapmaktan çekinirdim. Ne var ki bu garsonun toz olması için zorunluluktan parayı vermiştim ve pişman da değildim açıkçası. Bu sayede Keichi ile tekrar baş başa kalabilmiştik. İçeceklerin boşa gitmesinden hoşlanmadığım için garsonun getirdiği içkilerinden benim olanı hemen ağzıma diktim. Ağır bir içkiydi ama tadı güzeldi. Sonra da Keichi'nin elini tutarak
'Hadi buradan gidelim.' dedim nazik bir ses tonuyla.
'Eğer istersen benimle gelebilirsin. Ancak eğer istemezsen evine gitmekte özgürsün. Seni evine bırakabilirim ama benimle gelmeni çok isterim.'
dedim.Son cümleyi söylediğimde sesimi son derece çekici bir şekilde çıkarmayı becermiştim.
Sanki onu davet ediyordu bu sesim ama kesinlikle bir zorlama yoktu. Ayağı kalktım ve elinden tutarak onu da kendime doğru çektim.
'Ne diyorsun benimle gelir misin?' dedim. Merakla vereceği cevabı beklemeye koyuldum. Umarım çok aceleci davranmıyorumdur diye geçirdim içimden.

Out:Bizim sınav haftası başlıcak yaw ben bazı günler yazamıyabilrim kusuruma bakmazsın artık Benim eve gidelim ancak yürüyerek gitcez ama ne de olsa evim yakın

Onu kollarıma doğru çektim. Böyle yaptığım iyi olmuştu çünkü ayakta duramayacak haldeydi. Sıcacık elleriyle beni sardı.
“Hah, şaka mı yapıyorsun? Saçmalama. Yani, evime gitmem konusunda. Tabii ki seninle geliyorum.”
dedi ve hemen ardından dudağıma kısa bir öpücük kondurdu. Bu öpücük ağzımda çok güzel bir tat bırakmıştı. Sonra benim kollarımdan ayrılıp ceketini almaya koyuldu. Fazlasıyla sarhoştu olduğu yerde duramıyordu bile. Ceketini sandalyeye koymuş olduğunu bile unutmuş olmalıydı. Komiğime gitmişti hafifçe gülümsedim. Gülümsememe sinirlenmiş olacak ki sert bir bakış attı bana. Bu bakışı bana nedense şirin gelmişti ama yine de beceriksizce yüzümden o gülümsememi silip ciddileştim. Bana doğru gelip elimi tutu. Birlikte el ele çıkışa doğru yürürken bir anda durdu. Karakterine bakılırsa benim önümden geçeceğini sanıyordum ama bana önünden gitmemi istermiş gibi bakıyordu. Bunun anlamı ne olabilirdi ki? Bayanlar önden gibi bir şey miydi bu yoksa benim üstünlüğümü kabul ettiğinin bir belirtisi miydi? Tam olarak bilmiyordum ama önden ben çıktım. Kapıyı açar açmaz dışarıdaki soğuk kendini belli etmişti. Gerçi ben ne soğuktan ne de sıcaktan etkilenirdim. Soğuk havalarda üşümek ya da sıcak havalarda terlemek konusunda bir sıkıntım yoktu ama o üşümüş olacaktı ki hemen benim kolumun altına girdi. O kolumun altına girdiğinde kötü bir gerçeği fark ettim. Benim boyum onunkinden az da olsa kısaydı. O da bunu fark etmişti anlaşılan ama pek bozuntuya vermemişti. Onun için önemli değilse aramızdaki boy farkı benim için de önemli değildi. Ama yine de aramızdaki boy farkı çok belli olmasın diye elimi omzuna koymak yerine beline doladım. Hem böyle onu daha yakındım ve onu daha rahat kavrayabiliyordum. Kalçalarına daha yakın olduğum kısmını da göz ardı etmemek lazımdı ama yaşadığımız bu romantizmde kalçalar konusunu hiç açmamak daha iyiydi. Eve gidene kadar sabretmem gerekirdi. Bir yandan da kendi kendime kızıyordum. Neden buraya arabayla gelmemiştim ki? Evim çok yakın olduğu için yürümek istemiştim zaten yaklaşık yüz metre sonra evimdeydik zaten.
“Evin yakınlarda mı? Eğer değilse arabayla geldin demektir ve otoparkı arkamızda bıraktığımızı belirtmek isterim.”
dedi üşümüş olmalıydı. Onu suçlayamazdım hava çok soğuktu. Yola baktım ama gecenin bu saatinde taksi bulmak da zordu. Ne yapacağımı bilemiyordum bu yüzden onu daha bir kolumla sarıp göğsüme doğru çektim. Öbür elimle de hemen bir sigara yakıp ağzıma götürdüm. Belki bana bu kadar sigara içtiğim için kızacaktı ama ne yapabilirdim ki huyum buydu. Bu simetri hastalığından bile daha zor bir hastalıklı benim için. Bağımlılık. Evet sigara bağımlısıydım.
'Arabamı yanıma almayı unutmuşum çok üzgünüm ama evim çok yakında zaten hemen gideriz ama senin için sorun olursa taksi bulmaya çalışırım ama taksi bulmak için zaman kaybedersek sen daha da çok üşürsün.'
dedim. Sesim net çıkmıştı ama içinde çok az bir suçluluk da vardı. Onun üşümesine neden olmuştum nasıl bir adamdım ben? Ama şu anda yapacak bir şeyim yoktu sadece üşümesini durdurmak için onu kendime sarmaktan başka. Onu adeta bağrıma basmıştım bir yandan da onu kendime doğru hırsla çekerken canının acımadığını ümit ediyordum. Üşümesin diye daha hızlı yürümeye başlayabilirdim ama bu da onu rahatsız ederdi bu sarhoşlukla tempoma yetişemeyebilirdi. Dağ yürüyüşü yaptığım için hızlı yürürdüm ne de olsa. Sigarayı elimden atıp ayağıma basarak söndürdüm ve onu kucağıma aldım. Hızlıca eve doğru yürümeye başladım. Bu hızla evime varmamız saniyeler sürerdi.

out: bundan sonra rpye benim evimde devam ederiz. ama önce Thomas gibi kendime ev yaratmam lazım