Akito'nun Öğrenci Evi

yavasca gozlerımı kapadım bır anda üşüdümü hissettim üstümdeki elbıselerı cıkarıyordu kan kokusu yerını valılın kokusuna bırakmıstı soyledıklerını anlamasamda bunu kımseye anlatma dedıgını anlıyordum bunu kımseye anlatmaması benım içinde ıyı olurdu yoksa yenı cocugu sapık zannederlerdi,
o odadan çıkınca kendımı uykunun kollarına teslım etmemek için cok cabaladım sımdı anlamıstım eyesın durumunu ,bu durumda olmak cok zor ve uyumamalıyım yeterınce yuktüm zaten .....
kaburgalarım ve basım okadar acıyordukı yanlızca uyku hafıflete bılırdı unuttura bılırdı .... uyku beni sıcak ,rahat kollarına haınce cekmeseydı gozlerım ınatla acık kalırdı ama ..uyku alemine göçüm tamamlanmıştı ...

uyandıgımda bırının ayakları ustumdeydı anlasılan akıto deli yatıyordu kaburgalarımı kırmadıgına duvacıyım kendımı zorlayarak yerımden kımıldadım onu uyandırmadan yataktan kalkmak için cabalıyordum ve bu oldukca zordu her yanım agrıyordu ....
yavasca kımıldadım yataktan kalktım kalkarken akıtonun ustunu ortmeyı unutmadım yavasca elbıselerımı aramaya koyuldum banyonun onune atılmıstı aceleyle , ve cebımden bır not kagıdı cıkardım "her şey için tesekkurler sana yuk olmak istemıyorum borcumu en kısa zamanda ödeyecegıme emin olabılırsın " bu cumleler bıraz agırdı sılıp tekrar kısa bır "tesekkürler" yazdım eyesı sımdı daha ıyı anlıyordum .... bu durumda olmak cok onur kırıcı , esyalarımı yanıma alarak kapıdan sessizce cıkmayı planlıyordum ki .....

" beni kucagına alamsıyla irkıldım buda neydı boyle tamam iyi bir insan olabılırdı ama bu fazlaydı hem neden ben bukadar utanmıstım ... Ahh Tabıkı bu sekılde tesekkur edıp gıtmemden dolayı baska ne olabılırdıkı??
yatağa resmen fırlatmıstı "Bu haldeyken hiç bir yere gidemezsin!"
buda neydi bukadar tepkıye gerekmı vardı zaten her yerım acıyordu sacım gozlerıme gırıyordu
"hey canım yanıyor ustumden cekıl " bıraz acık sozluyumdur ama utanmamı yanlıs anlayabılır bunu ıstemem gozlerıne baktım canım yanıyor bakısımla bu adamın gozlerı yıne degısmıstı, buda neydı ben mı dıkkat etmıyorum yoksa gercekten gozlerının rengımı degısıyor? burnuma valılın kokusu geldı yıne yatak ve akıto sureklı valılın kokuyor hatta suan ben bıle akıto kokuyordum ......aman tanrım ne dusunuyorum ben boyle bukadar dıkkat etmemelıyım ona..........!!! ahhh sonucta o bır erkek sadece benım hayal gucum fazlaca ıyı calısıyor "çekilecekmisin ?gozlerın benım ustundeyken rahatsız hissediyorum " canım yanıyodu ve beynım o yuzden sacmalıyordu bu sozlerı yumusacık soylemıstım kendı sesme ben bıle sasırdım doğrusu...

kafamı yastıga dayadım sonra hızlıca kalktım benım için hızlı sayılan bır hızdı aslında, her yanım acıyordu ama bedenım öfke kın ve nefretle doluyordu acıyı unutuyordum yavas yavas tum bu duyguları besledıgım tek bır kısı vardı oda Ben
"Heyyyyy! evet ölmeyi çok istiyorum hem de çok...... neden mi? .... çünkü kimse benim yüzümden ölsün istemiyorum ...
neden mi? çünkü benim yüzümden kimse acı çeksin istemiyorum !" öfkeden titriyordum kapının acıldıgını duydum benimle kavga etmeyemi geliyordu ? dayak yiyecegımı bılsemde hazırdım
herzamankı gıbı......

keşke keşke soyledıklerı doğru olsaydı" keşke dediğin gibi olsaydı !!"ona bakmadan "herşey için sağol sana yük oldum ama en kısa zamanda borcumu odeyecegım bunu unutmayacagım !"amacım kavga cıkarmak degıldı ona karsı yenecek gucum yoktu ve bedenım zaten iflasın esıgındeydı yanlızca bu yaptıklarından dolayı suclu hıssedıyordum ona mınnettar ölmek hiç iyi olmazdı ama sozlerımn onu ofkelendırdıgınden emnım ...

ona sıkı bır yumruk cakmam gerekıyordu ama bunu yapacak hakkım yoktu ... en iyisi burdan gitmekti peki ama nereye eger eve gıdersem ölüm fermanını kabul etmıs olacagım gide bilecek tek yerim sokaklar , hızlıca kıyafetlerımı aradım sonunda kapının orada daılmıs kanlı kıyafetlerımı buldum banyoya gırıp ustumu degısmelıydım . her yanıma bıcaklar saplanıyordu sonunda ustumu degısecek gücu bulup degıstırdım yavasca banyodan cıktım mutfaktan gelen sese yönelip "seni daha fazla rahatsız etmeyeceğim sana minnettarım " yavas adımlarla kapıya yoneldım ......

ne yapmaya çalıstıgını anlamıyordum . yavasca kımıldandım bana dokunması benı tuhaflastırıyordu . bu durumdan hoslanmamıstım ve bu yuzden burda kalamzdım "ölmemi istiyorsan gitmeme izin vermelisin .."umursamazca "senin ellerinde ölmek istemem" bu beni kapının önune attıracak cümleydi ve bunu beklıyordum burda kalmam kendım acımdan hıc ıyı yonlere gıtmıyordu çünkü onun dokunusu kokusunu düşünmek hiçte sağlıklı gözükmüyordu .....

kolarımı tutup öfkeyle konusmasıyla kalbım agzıma gelmıstı söylediklerinden korkmamıstım, tabıkı butuhaflık korkutuyordu ,benı kollarımı sıkması canımı yakıyordu,
bıraz eğıldım kulagına doğru, bu yaptıgım hataydı belkı ama onu ofkelendırıp kapı dısarı edılmelıydım, suan zorla tutuluyordum resmen ,.... eğilmeseydım sesım cıkmıyacaktı hem "hey şimdimi öldüreceksin yoksa " diye fısıldadım cevabını beklıyordum ama gözlerımı ona dıktım onu ıncelemek nekadar yanlışsada onun öfkelenmesını zevkle izledim.........

kafama yedıgım yastıkla kendıme geldım neler dusunuyordm ben , itiraf edemesemde etkılenıyordum .........inkar edercesıne gözlerimi kapadım en iyisi buydu son gucumle seslendım" ne 'o vazmı geçtin öldürmekten " kasınıyordum galıba evet evet tam manası buydu yaptıgımın kasınmak ama burda kalırsam bu gece hiçte iyi olmayacak, gitmek için inatçı davranmalıyım ......

yanıma yaklastı kafamı kaldırdım gözlerim gözlerinde takılı kalınca kımıldayamadım onun gözlerine bakınca herşey tuz buz olmustu yavas yavas aramızdakı kucuk mesafe kapandı .... kendımı gerı cekemıyordum .....
yavasca yumusak dudakları dudaklarımla bulustu , oda kendını cekmıyordu sasırmıs olmalıydı pekı ya ben ben sasırmamısmıydım pişman olacagım seyler yapmamalıydım........

onun sesıyle kendıme gelmıstım ... ne yapıyorduk nasıl bu duruma gelebılmıstık ...... yerın dıbıne gırmıstım utanıyordum ne demelıydım ne cevap verecektım bir anda olmustu bu yanlıslık ondan hoslanmıyordum hoslanıyor olmazdım zeten ufak bır opucukk ask belırtısı olamazdı nerden cıkarmıstım bunu kendımı topladım ayağa kalktım burdan gıdıyordum gıtmelıydım bu olaydan sonra asla kalamazdım onun için degıl kendı ıyılıgım ıcın gıtmelıyım...
yataktan kalkıp yavas yavas ılerledım en ıyısı sessız kalmaktı tesekkur bıle etmemektı belkı......

beni tekrar öpüyordu kalbim hızlıca carpıyo ve bense sadece akısına bırakmakla yetındı sadece karsılık verebıldım tuhaftı bir kızla bıle öpüşmemiştim byul olmassa yasıyamam dıyende bendim şimdi hiç alakasız bır ilişkide buluyordum kendımı ve bunu isteyende bendim...... ne olursa olsun onun kokusu ile doldurmak cıgerlerımı işte bu mukemmeldi...