Yaoi RPG
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Yaoi RPG

Shounen Ai ve Yaoi....
 
AnasayfaAnasayfa  Latest imagesLatest images  AramaArama  Kayıt OlKayıt Ol  Giriş yapGiriş yap  

 

 hayatın dönüm noktası bitiş ve başlangıçlar

Aşağa gitmek 
YazarMesaj
Leonardo Hawkins
Eski Kiralık Katil | Hobo guy
Eski Kiralık Katil | Hobo guy
Leonardo Hawkins


Erkek Mesaj Sayısı : 61
Yaş : 40
İş/Hobiler : İşsiz bu adam.
Lakap : Hobo guy.
Nereden : İngiltere

hayatın dönüm noktası bitiş ve başlangıçlar Empty
MesajKonu: hayatın dönüm noktası bitiş ve başlangıçlar   hayatın dönüm noktası bitiş ve başlangıçlar EmptyÇarş. Ocak 25, 2012 2:12 pm

Issız ve karanlık sokaklarda tek başıma yürüyordum. Hava o kadar sisli ve karanlıktı ki etrafımdaki nesneleri seçmekte zorluk çekiyordum. Kolumu kaldırıp saatime baktım. Saatin üzerinde yazan rakamları rahat seçemediğim için gözlerimi kısmak zorunda kaldım.
Saat altı buçuğa geliyordu. Bu saatete sokaklar boş ve birçok kafe kapalı olurdu. Tabi tek bir kafe dışında. Karşımda duran Cafe Dungeon kapısında yazan levhadan da okunduğu gibi açık görünüyordu. Adı zindan olan bir kafe. Korkutucu ama ilginç bir adı vardı burayı beğenmiştim. Kapının önünden kısa bir süre içeriyi süzdüm. Etrafta kimsecikler yoktu ve masaların üzerine ters çevrilip konmuş olan sandalyeleri daha yeni düzeltiyorlardı. Gülümsedim. Bu saate burdaki tek müşteri olmam bütün dikkati üzerime çekebilirdi ama yine de hiçbir şeyi kanıtlayamazlardı. Göz ucuyla kafenin karşısındaki bara baktım. Daha açılmamıştı ve açılmasına daha çok zaman var gibi görünüyordu. Omzumu silkip içimden;’Ne de olsa zamanım bol.’ diyerek kısa bir yürüyüşe çıkmaya karar verdim. Bu sayede tek müşteri olarak dikkatleri üzerimde toplamayacaktım. Kaldırımda sessizce yürürken bir yandan da etrafı izliyordum.Tekrar saatime baktım. Saat yediye geliyordu. Hava az da olsa aydınlanmaya ve insanlar sokaklara çıkmaya başlamıştı. Kısa bir süre sonra sokaklar insanlarla doldu. Herkes sabahın bu saatlerinde bir koşuşturmaca içindeydi. Bir çoğu işlerine yetişmeye çalışıyor. Oysa benim acelem yoktu zamanım boldu. Hatta yürüyüşümden sonra güzel ve sıcak bir kahve içecek kadar vaktim vardı.Cebimden sigara paketinden bir sigara çıkartarak yaktım. Saat sekize geliyordu. Bir saattir yürüyordum ve artık dönmem gerekirdi sanırım. Elimde sigarayla yürüdüğüm yolu tekrar geri döndüm. Cafe Carlette’nin önüne geldiğimde elimi tekrar cebime attım. Sigara paketi boştu. Boş paketi yere atıp yeni paketi açtım. Sigara içmeden duramadığım için yanımda beş paket sigarayla dolaşırdım. İki paket günlük ihtiyacım için ve üç paket de yedek olarak. Paketin içinden bir sigara alıp yaktım. Umarım bu kafede sigara yasağı yoktur diye geçirdim içimden. Yavaşça kafenin kapısını açıp içeri girdim. İçerisi düşündüğümden daha kalabalıktı. Çok iyi. Bu sayede daha az dikkat çekecektim.Kapıyı yavaşça çekerek boş masalardan birine oturdum. Masanın üstünde cam bir küllük duruyordu. Rahat bir nefes aldım. Demek ki bu kafede sigara içmek serbestti. Turuncu koltuklar gözümü alıyordu ama güzel bir yere benziyordu burası ayrıca bu kafe planım için stratejik olarak çok uygun bir yerdeydi. Tekrar karşıdaki bara baktım. Bar hala kapalıydı ve bomba da içeride henüz patlamamıştı.Sadece öğlenleri açılan bir yer olduğu için şanslıydım yoksa sabahın köründe buraya gelip denetlemem gerekicekti. Normalde insanlar bombayı koyup ortadan kaybolurlardı ama ben bombanın patladığından emin olmalıydım. Yoksa her şeyi o günkü gibi elime yüzüme bulaştırabilirdim. On altı yaşındayken hayatımda ilk kez birini öldürmek için göreve gittiğimde başarısız olduğum o gün. Annesini ve babasını tek bir kurşunla öldürmüştüm ama olayı tamamiyle gören çocuğu öldürememiştim. On dört yıl önceki cinayetin tek canlı tanığı olan o çocuk şu an sokakta dolaşıyordu. Ama nasıl? İyi nişan mı alamamıştım yoksa ben. Net hatırlayamıyordum ardından çok uzun zaman geçmişti. Çocuğun yüzünü bile hatırlayamıyordum. Tek hatırladığım onu öldüremediğimi söylediğimde mafyaların beni ölesiye dövdükleriydi. Ben de bundan sonra işin tamamlandığından tam emin olmadan asla olay yerinden ayrıldım. Bu beni en pahalı ve tehlikeli katil haline getirmişti ve ben bugün burda karşımda duran şu lanat barı patlattıktan sonra görevime son vereceklerdi. Beni rahat bırakacaklardı ve tek iştidiğim de buydu. Artık mafya adına çalışmak istemiyordum aksine onlardan nefret ediyordum. Bu yüzden her şeyin plana uygun gitmesi gerekiyordu. Sigaram bitmişti. Sigara paketinden bir sigara daha alarak elinde tepsiyle benim önümden geçen uzun saçlı sarışın çocuğa doğru yüzümü döndüm. Yüzünü tam olarak göremiyordum çünkü bana arkasını dönmüştü. Altında düşük bel kot pantolon ve üstünde sarı bir buluz vardı. Kot pantalonu hafifçe eğildiğinde üzerinden düşecekmiş gibi bir görünüyor, salaş ama çekici bir görüntü oluşturuyordu. Kalçaları küçük ve şekilliydi. Bir erkek için çok güzel bir poposu var diye düşünmeden edemedim.O popo çok seksiydi hem kızlar hem de erkekler için.Sesinin tonu nasıldır acaba? Poposundaki o dar delikten içeri girdiğimde nasıl bir ses çıkarır?Saatin alarmıyla sapıkça düşüncelerimden uyanarak ciddi bir ses tonuyla;
_Garson sipariş vermek istiyorum buraya bakar mısın. Dedim.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
hayatın dönüm noktası bitiş ve başlangıçlar
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası
 Similar topics
-
» hayatın dönüm noktası bitiş ve başlangıçlar

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
Yaoi RPG :: Her şey :: Tokyo :: Cafe ve Barlar :: Cafe Charlette-
Buraya geçin: