Yabuki Eiji
 Mesaj Sayısı : 12
Yaş : 34
 |  Konu: Yabuki Eiji Paz Ocak 24, 2010 6:12 pm | |
| Adı: Eiji Soyadı: Yabuki RP yaşı: 21 Kişiliği: Duruma göre sinirli, sevgisini göstermeyi sevmeyen. İyi özellikleri: Var mı ki? Kötü özellikleri: Uke olması XD Görünümü: Bishounen aplası o ^^ Resimler:   sevdiği insanlar: Necoco sevmediği insanlar: Öğrencileri Rp partneri: Necoco ^^ [Stupid Cat >.< ] Rp örneği: [Rasgele bir rp'mi koydum. Örnek rp olarak yazmadım yani] - Spoiler:
Ah... Lanet olsun kendimi yatağa bırakmak sabırsızlanıyorum. Ama önce şu ritüele gitmem gerekiyor. Keiko'nun mesajını görmesem belki de gitmeyecek, sabaha kadar yatağımın içinde dönüp duracaktım. Ama Keiko'yu ne zaman geri çevirebildim ki? Ayaklarıma 2 saniyede bir yürüme emri vermekten sıkılmıştım ama öbür türlü su koyvermek için yer arıyorlardı.
Tapınağa girdiğimde geçen sefer ki olay aklıma gelince elimde olmadan kocaman bir 'meeeh' çektim. Tabii kimse duymadı. Ama bu, onun ruhumda yarattığı yankıyı engellemedi. Beynim her şeyi üç kat daha abartılı bir şekilde algılıyordu. Ancak Keiko'yu daha güzel algılayamıyordum. Bir insanın[hayır..bir meleğin] olabileceğinden kat be kat güzeldi zaten. Onun nefes aldığı her anı bir kasede kaydetmek, tekrar tekrar izlemek istiyorum. Rüyalarıma görüyorum onu[daha doğrusu kabuslarımı en güzel rüyaya çeviriyor o] ama yetmiyor işte lanet olsun! Son bir gayretle ona sarılmak istiyorum ama profesörlerin gözü önünde bunu yapmak ne kadar doğru olur bilemeyeceğim. Zira bizim yine aklımızı kalbimize emanet ettiğimizi sanabilirler. Kim bilir belki Gece Evi adı altına bürünmüş bu hapishaneden kaçar sonsuza dek birlikte yaşardık. Hiç bir kısıtlama olmadan, profesörler her anımızı zehir etmeden koskoca bir ömür. Ne hoş bir hâyâl. En güzel rüyalarımdan bile daha güzel. Ama Keiko değişimini tamamlamadan olmaz. Buna asla izin vermem. Ayrıca korkuyorum. Tekrar hiç farkında olmadan onun narin boynuna dişlerimi düşüncesizce saplamaktan, kana susamış vampirler gibi sevdiğimin yaşam pınarını yudumlamaktan öylesine korkuyorum ki; bazen onu öperken yaptıklarımı üç kez sorgulamam gerekiyor. Asla emin olamıyorum. Çünkü onun kanını fark etmem için profesörün bize bunu sorması gerekmişti. Ah... Onun ellerine bulaşan kanı gördüğümde sanki tüm damarlarımda dikenli teller dolaşıyordu. Tüm vücudum keskin bir acıyla nefesimin kesilmesine neden olan o ağrıyı karşılıyorlardı. Yumruklarımın sonuna dek sıkmıştım o kanı gördüğümde. Her ne kadar içimden kendimi yumruklamak gelse de, beni durdurmaya çalışacağından emin olduğum Keiko'ya da isabet edebilirdi lanet olasıca ellerim. Bu ihtimali[daha doğrusu bu riski] asla alamam. Ona verebileceğim zararı çoktan vermiştim. Bir daha aynı hatayı yapmamaya yeminliyim. Evet hatta bir de size edeyim yeminimi. 'Nyx şahidim olsun ki; bir daha Keiko'nun kanından hiç bir koşulda, hiç bir sebeple içmeyeceğim!'. Sade bir yemin ama yeterli sanırım. Bir duada edebiyat yapmamı beklemeyin lütfen...
Profesörler toplanmış, bir şeylerden bahsediyorlardı. Büyük ihtimalle değişimi reddeden zavallı Sookie hakkındaydı. Gözlerim hemen yanı başıma gelen Keiko'ya döndü. Ne çabuk gelmişti yanıma. Yoksa ben bunu fark edemeyecek kadar dalgın ve uykulu muyum? Ah Nyx; beni ritüelin ortasında uyuklamakla cezalandırma lütfen! Keiko ile bir 'hoşgeldin aşkım' merasiminden sonra çemberin etrafında yerlerimizi aldık. Bir kaç öğrenci sınıfa doluşmaya başlamışlardı bile. Çoğunun yüzü olması gerekenden daha beyazdı. Ancak onların bu durumunun benimkinin aksine, yorgunluktan olmadığını biliyordum. Ah... Lanet olsun. Burnumu mu çekiyorum ben? Hadi ama.. Nezle olmanın hiç sırası değil! Bu nemli t-shirt'ü giymemeliydim değil mi? İyi de bu kadar da çabuk hasta olunmaz ki. Neden hep en kolay hasta olan kişi benim? Haksızlık bu Nyx! Şimdi Keiko'nun yanına bile yaklaşamayacağım! Hayır, eskiden olsa bu pek sorun olmazdı; zira onu her zaman uzaktan izlerdim. Ama şimdi, onsuz nefes almak bile büyük bir işkenceyken, nasıl günlerce onsuz yatağa hapsolacaktım? Tamam, uyumayı seven birisi olduğumu kabul ediyorum[hatta çok çok çok seven birisiyim evet...] ama Keiko ile yarım saat birlikte olmayı günlerce uykusuz kalmaya yeğlerim. Geçerken aynalarda gördüğüm üzere yüzüm içerideki çoğu kişinin teninden çok daha açık bir beyazla süslenmişti. Gören makyaj yaptığımı falan sanabilirdi belki de. Ahh... Kimin umrunda? Gözlerimdeki bıkkın ve yorgun bakışlar tüm öğrencileri süzüyordu. Yavaş yavaş tapınak dolmaya, ve bazı aptal öğrencilerin kahkaha sesleri duyuluyordu. Şöyle bir durumda ne kadar yakışıksız kaçtığını ise, sizin fikirlerinize bırakıyorum. Ama bana göre, şu anda bir kaç sağlam yumruğu hak ediyorlar. Sinirli olmama rağmen uykusuzluğum ağır bastığı için şanslılar. Zira Keiko'yu rahatsız eden erkekleri pataklamamış bir insan değilim. Gerçi her zaman ilk saldırı onlardan gelmişti ama, insan[vampir mi demeliyim yoksa] gibi konuşmaktan anlamayan birine anlatmak ne işe yarardı ki? 'Sen ne kadar konuşursan konuş, anlatabildiklerin; karşıdakinin anlayabildiği kadardır' diyor adını hatırlamadığım biri. Belki de bir anonimdir kim bilir... Ne kadar saçma konuşuyorum değil mi? Uykusuzluğuma verin...
| |
|
Asami Ryuichi
Yönetici & Yakuza
Mesaj Sayısı : 394
Yaş : 48
İş/Hobiler : İş adamı & Yeraltı dünyasının başı
Lakap : Genel seme | Abazaların yakuzası
Nereden : Karanlığın içinden
| | Konu: Geri: Yabuki Eiji Paz Ocak 24, 2010 8:14 pm | |
|  wuuw çok bomba olmuş canım. Tabiki onay. mesleğin öğretmenlik (niye acaba) tokyo lisesi ^^ ev aç rpye başlayabilirsin . | |
|
Yabuki Eiji
Mesaj Sayısı : 12
Yaş : 34
| | Konu: Geri: Yabuki Eiji Paz Ocak 24, 2010 9:15 pm | |
| eyw. | |
|
