Mamoru'nun dersi

zilin çaldığını fark ettim artık tenefüstü öğrenciler dışarı çıkıyordu onlarla karşılaşmak biraz tuhaf olacaktı ilk defa hemcinsimin dolu olduğu bir okula gidiyordum bu beni rahatlatmalıydı ama tersine geriyordu nasıl davranacağımı bilmiyordum .
sensei bana sınıfımı söylememişti onu nasıl bulacaktım yavaş yavaş okul binasına girdim elinde sonunda bulurdum katları dolaşmam yeterliydi ilk katta bir sınıftan mamorunun çıktığını gördüm hızlı adımlarla yanına yaklaştım
" ohhh!şimdi daha iyisin ya !"
"evet sensei şimdi daha iyiym "dedim ve gülümseyip içeri girdim ve girmemle tüm gözler üzerime dikilmişti arkamdan sensei de girdi ve söze başladı "çocuklar bu okulumuza yeni gelen Xiah onunla iyi geçineceginize eminim "bana dönüp "şimdi istediğin yere oturabilirsin "dedi bende hafıfce gulumsedım sempatık olmaya calısıyordum ama sınıfa bakılırsa beceremıyordum cam kenarındaki en son boş sıraya oturdum buraya geçmemin sebebi basitti fazla dikkat çekmemek ......

dikkatlerin üzerimden dağılması iyiydi bir yeninin nasıl davranacağı konusunda hiçbir fikrim yoktu öğretmenin önümdeki çocuğa sorduğu kolay(!)() soruyu bilmişti önümdeki çocuk ...
sınıfı incelemeye koyuldum eski okulua sınıfıma dair izler yoktu ...ve yeni yüzler bana onu hatırlatmayacak kadar yeni yüzler ...
Burasıyla iyi anlaşmalıydım yoksa başka bir gidecek yerim olduğunu zannetmiyorum ...Düşüncelere boğulmuşken zil çaldı sensei bana bakarak"arkadaşınıza iyi davranın iyi anlaşacğınıza eminim "dedi biraz acemice ve zorlukla gulumseye bıldım anlasılan benı rahatlatmaya calısıyordu sensei çıkınca bir kaç çocuk bana kendilerini tanıttılar cana yakınlardı hatta biraz fazla göz alıcılardı neden bir erkek okuluna gelirlerdiki bu tipler sonra kendime cevaben bende acayip göz alıcıyım ama iyice dalmıştım kendi kendime cevap verebiliyorsam ortama ayak uydurmştum.
Gözlerimi uzakları seyrettiğim pencereden çekince önümdeki çocuğun bana baktığını far ettim biraz duraksadım bir kaç kelime bekliyordum söze başlıyacak kadar ezikleşmiş olamazdım bu benim karekterime uymazdı.Galiba yanlızlaşıyordum nekadar yanlız gözükmemeye çalışsamda yanlızlasıyordum ve işin garip yanı yanlız olmayı simdi ben istiyordum..... Kafamı düşüncelerden çekip kendimi topladım ."Ben Xiah " biraz gülümsedim umarım acı çeken bir gülümseme olmamıştır adımı bildiği halde adımı söyledim iyice ezik olmayamı başladım ne arkkadaslarım beni görse bu ne kasıntı sen Xiah mısın derdi ve ozamn ben evet ben Xiahım diye dalga geçerdim özlüyorum ...hemde çok özlüyorum geçmişi biraz rahatlamıştım hatta bayağı rhatlamıstım galiba geçmişi düşünmek benim için bir anti-depresan ilacı gibi ... üfffffffffffff bukadar cok gerılmemelıyım ve düşünmemliyim kasmaktan uyusan boynumu oynatım etrafa sevecen bakıslar attım sı nıfı gözden geçırdım hala bir cevap beklıyordum önümdeki çocuktan....ohh be rahatlamıştım beni rahatlatansa yine ben olmuştum işin garıbı sıkanda bendim tüm hastalıklarıda yaratan benim tedavileride bulan benim ben için ....

bir anda yanımda mantar gibi türeyen çocuga baktım kendinden emin duruyordu ama bilmediği tek birşey vardı benim zekam ...

önümdeki sorulara baktım çok kolaydı bunları omu çözecekti benmi?
ona öncelik vermeliydim bir soruyu o bır soruyu ben en sonda bırbırımızı kontrol edelım en kolay yol buydu "ilk sen başla sonra sonraki soruyu ben çözeyim en son kntrol edelim"dedim sinsice gülümsedim belli etmeden ,kolay soruyu ona vermiştim çünkü sorularda açgözlü davranmamın sebebi karşımdaki çocuğun kişiliğini çözmekti ne diyeceğini merak ediyordum acaba bunların hepsini çozbek mi isteyecekti bu Ego Kralı???

soruyu çözüp bana verince göz ucuyla kontrol ettim doğru çöz müştü gıcık olmaya başlıyordum galıba bu ilgıncti kolay kolay kimseye gıcık olmazdım benden daha zeki birine katlanamıyordum anlasılan hey o benden zeki değil soruma odaklandım ve tek kalem darbesi yeterliydi artık soru bitmişti kagıdı yavaşca ona uzattım ve "bak bakalım doğrumu " evet doğruydu sağlamasını bile yapmıstım nezamn bukadar sinsi olmuştum kendime bile şaşırdım....

teklifi hayli çekiciydi yeni okulumda bir arkadaş bulmak istıyordum gülümsedim "haklısın galiba" ve önündeki kitapı hafıfce önüme çekip soruşarı karıstırdım sorular basıtlerdı zaten zor dıye bırsey yoktu gıraz sıkıntılı gulumsedım dosruyu soylemelıydım ona "sana yardım ederim fakat ben öyle pek ders çalısan düzenli bir insan değilim hayal kırıklığına uğramanı istemem " cevabını bekler gibi baktım

out: abartmayı severım ama matta sevıye yoktur:D
derler bittmişti artık toparlanıyordum veda ederek hızlıca çıktım eski okulumn önüne gitmem gerekti eski arkadaşlarımn yanına .... kapıdan cıkarken hafıfce bagırdım "hepinize iyi akşamlar "kafamı adını bilmedığım cocuga cevırıp"bugün arkadas bulduğuma sevındım"cevabı beklemen kalbalıga karıstım........