oyun salonu

" hey huysuz musun sen üşüdüğün açıkca belli ne yapmayı planlıyorsun hasta olup ölmeyi filan mı? yasamalısın hayata inat ve giy sunu artık" umursamaz tavrımı yenıden takındım kımsesız olmak ona verılen bedene ilgısız olmayı gerektırmez kı hızlı adımlarla onun onune gectım " dostum hadı gıyde takıp et" sırttım ama gormemesı lazımdı yoksa gıymezdı uşuse bıle gıymezdı eminim ....
ama giymeliydi artık ilerledim sokak haylı sessizde köşe başından itibaren insan seli olacağına adım gibi eminim bu saatte orası insan kaynıyordu acaba insanlardan ürkermiydi
bu dediğime ben bile güldüm içimden uzaylımıki bu korksun mılletten gercı insan kılıgına gırmıs bır uzaylıya benzemıyorda değil hani salonun önüne gelince durdum yavas adımlarla içeri girdim peşimdende eyes ... bizimkiler herzamanki yerlerindeydi umarım yeni arkadasıma tafra yapmazlardım yanlarına yaklastım"nasılsınız millet biz geldik dedim"şaşkın şaşkın baktılar anlaşılan eyesi yadırgamışlardı arkamı dönmeden "bu arkadasım eyes ..eyes bunlarda jaejeoong , yunho,yoochun ve max baktım kımseden ses cıkmayınca onlarda tanıstıklarına memnun oldular!! millet kıkırdadı anlasılan hava yumusaktı sadece saskınlar eyese döndüm peki o kabul edebılecekmıydı yanı bır arkadas cevresını yada yarın uyanınca unutup gıdecekmıydı ?.....

yanlarına oturmak beni keyflendirmişti pes oynamayalı cok olmustu hanı eyes alısmıs gıbı bakmıyordu etrafa ama caba gosterdıgı acıkca bellıydı çocuklar sırayla eyese gülümseyip kendılerını tanıttılar selam faslı bıttıkten sonra eyesın oluna hafııf bır yumruk caktım "dostum pes oynamayı biliyormusun "boburlenerek "bılmıyorsan ustası sana öğretsın ne dersin?"
samımıyetımız artsın ıstemıstım ama saskın saskın bana baktı canı acısın ıstememıstım yanlızca ortamda gerılmesını ıstemedıgım için vurmuştum max bunu fark etmıs olacak oldukca rahat oturdugu yerden kafasını bıze donup "olum ne'aptın acıttın canını çocugun bır lokmacık canı var gibi"
bunu max ın sesı degıl baskası solemıs olsaydı dalga gecıyormus gıbı hıssedebılırdı ama max okadar ıcten solemıstıkı yadırganacak bır seyı yoktu yaptıgımn yanlıs oldugunu anlayıp eyese dondum
"Max haklı özur dilerim" deyıp egıldım "sadce şaka yapmak ıstemıstım el sakasından hoşlanmıyacağını düşünemedim " umarım affeder ....

“Üzülmene gerek yok. Seni yeneyim ödeşiriz."
rahatlamıstm acıkcası "ama benı yenmek okadar kolay değildir "hıh"beni kımse yenemez " yarı japonca yarı bozuk ıngılızcemle"my name is pes tanrısı" etraftakıler tekrar kıkırdadı "hey xiah seni yedi yasındakı yığenım yenmıştı sankı"dedi yunhoo .... hıh o bır ıstısna

" onun yenmesine ben izin verdim " mılletın eğlencedsı oldum yıne yahu "sen onlara bakma eyes ödeşemıyecegız seni yeneceim hahhahaahaaa" arkasından kore dizilerindeki kötü adam kahkahası patlattım

"Başlayalım " basladık ama hiç içimden oyun oynamak filn gelmiyordu acıkcası eyes için gelmiştim galıba buraya uff neydi biranda bu içime oturan sıkıntı ....
yeniden o mu gelmişti aklıma düşüncelerden kurtulmak için oyun koluna uzandım kafamı kaldırdığımda byul Ra ordaydı o çocukla neden burdaydı benimle karsıılasacağını bile bile gelmişti dona kaldım hareket edemiyordum kalkıp gitmeyi okadar çok istıyordum ama gidemiyordum onun burda olduğunu tek fark edende ben değildim bilerek gelmişti sırf acı çektirmeyi sevdiği için oyun oynamayı sevdiği için ve benim onun oyuncağı olduğumu bildiği için burdaydı max yunho jeajoong ve yoochunun gözleri benim üstümdeydi ne yapacağımı merak ediyorlardı açıkçası bende bilmiyordum ne yapacağımı ve ne yapmam gerektiğimi içimden bir ses onun o cocukla el ele burda fink atmasını nasıl kaldıra bılıyorsun kalk ve bir şeyler yap diyordu ama ben birşeyler yapacak gücü bile bulamıyordum kendimde oyunkolu elimden düşmüştü eyes bir şeyler olduğunu fark etmiş şaşkın şaşkın bana bakıyordu kolu düşürmüştüm en iyisi burdan gitmekti yarın okul vardı evet burdan uzaklasmalıyım herşey için herkes için iyi olanı bu eyesi kavgaya sokamam ayağı kalktım Byul Ra nın gözleri bendeydi evet oyuncağının peşınden gelmıştı bu açıktı söylenenlerin hiç bırını algılayamıyordum kulaklarımda ve gözlerimde perde vardı sankı sadece öfke idi tüm bedenimi yakıp kavuran sadece oyuncak olsam bile bana hiç mi acımıyordu
oyun salanonun kapısına doğru yurumeye başladım arkamdakileri dünyayı her şeyi geride bırakarak yanlızlık ve ben iki can yoldaşı ölüm beni kollarına almanın tam zamanı abi nerdesin senin kollarında ağlamak istıyorum senınle dertleşmek küllerin bile yok seninle konuşabileceğim bir yol yok galiba tek çözüm tanrıda oyun salonundan sonraki kööşeyi dönüp sırtımı duvara verdim gözlerimi kapayıp
"beni kabul edecek bir tanrı varmıdır acaba ...." mırıldandım
birden beynımde eyes sözcüğü parladı ahh çocuğu yanlız bırakmıştım orda resmen unutmuştum geri dönmelimiydim
out: ahhhh ne uzun oldu bu

yanlış yapmıştım herzaman ki gibi onun bulunduğu ortamda ben değil o gitmeliydi evet beni istemeyn oydu o gitmeli ben değil gözlerimi hırsla açtım oyun salonuna yöneldim eyes şaşırmış olmalıydı bir anda kalkıp gitmeme belkide çift karakterlı filan olduğumu zannetti hızlıca sokağı döndüm oyun salonun kapısında eyes etrafa bakıyordu beni aramıyordu bu acıkca bellıydı ne tarafa gideceğine bakıyordu biraz yaklaşıp "Bu taraftan gelebilrsin istersen"dedim amacım eve gidip içmekti anlşılan oda gidecek yer arıyordu yanlız kalmak beni iyi yapmıyacaktı belkide bizim çatıya çıkmalıydım yıldız gibi parlayan şehre bakmalıydım eyesin beni takip edip etmediğini umursamayarak evin yolunu tuttum ....

eyesi ayak seslerını duydum benimle gelmesi hayli ilginçti gerçekten çaresiz olmalı yoksa eminm gelmezdi tanımasam bile içimdeki sese güvenirim arkamı dönmeden konusmaya basladım agrasiftim aslında "hey içmek istermisin " ses çıkmamıştı anlaşılan cvp vermeye korkuyordu okadar sinirlimiydim ki öfkem kendimeydi yanlızca ...
dar sokaklardan geçip sonunda mahalleme vardım eyese döndüm yanlızca küçük acı ceker bakısı attım .... binadan içeri girdim beni takip etmesi gerektiğini biliyordu onu davet edecek nezaketim bile kalmamıştı şu an
yeterı kadar öfkeliydim aslında kimseye patlamamya çalışıyordum evin kapısını acıp ayakkabılarımla girdim dolabı acıp tüm kutuları kucakladım ve eyese dönüp "istediğn odada uyuya bilirsin yorgun gözüküyorsun yada gelip benle içede bilirsin açsan dolapda pirinç lapası var fırında ısıtıp yiyebilirsin yani anlıyacağın kafana göre takıl " umarım iyi bir ev sahibi olurum ahhhh tüm dünya omuzlarıma çokuyormus gibi agırlık eyesin cevabını beklemeden arkamı döndüm yavaş adımlar kapıyı açtım ....

out: haklısın ya uctum ıyıce dizi sardıda beni kusura bakmayın